Cargo- Yolanda Ramke i Ben Howling

     W moim życiu dzisiaj dzień apokalipsy, dlatego wstawię film w tematyce post apokaliptycznej. Taki poranek będę miała jutro. I zapewne przez długi okres reszty mojego życia. Ja wiem, że to śmieszne, ja wiem, że to błahe, banalne i urocze- dla osób, które są już TAKIE STARE i TAKIE DOJRZAŁE i z prychnięciem mówią mi: "Matura, weź przestań, to pestka, zobaczysz co to będzie sesja". Doprawdy cudownie, naprawdę lubię jak ktoś bagatelizuje moje wszystkie strachy, jakby nie wystarczył mi fakt, że sama mam głupie, wewnętrzne poczucie irracjonalności zmartwień wszelakich.
     Dziś wyniki i dziś oddzielę to 'czego chcę' od tego 'co mogę'. Zawsze wolałam mały wybór, gubię się przy mnogości opcji.

     Nie wiem jaki odsetek wchodzących na tę stronę ogląda filmy, które tu wstawiam. Jednak chociażby dla tych paru osób, które to robią- nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów.
Powiedzieć, że film jest o zombie, to jakby powiedzieć, że "Stalker" jest o UFO. Tak naprawdę "Cargo" (z angielskiego to podobno' ładunek', jednak nie mam do końca pomysłu, dlaczego nadano taki tytuł. Coś tam mi świta, ale jest to połączone z fabułą naprawdę cienkimi nićmi) to chyba film o jeszcze bardziej banalnej tematyce, ale jakieś takiej chwytającej za serce, jeśli przystawi się ją koło bladoocznego zombiaka. To historia o poświęceniu i miłości. Brzmi może z leksza nudnawo, jednak naprawdę polecam.
Jest zwrot akcji. To wiele jak na 7 minutowy film. Czasami w parogodzinnych produkcjach ciężko dopatrzyć chociaż zalążka czegoś niespodziewanego.
     Dobre ujęcia, dobra muzyka w tle. Podoba mi się scena, w zasadzie na początku, z samochodową naklejką. Sami zobaczcie, serio.

     Chyba zacznę pisać o swoich ciuchach i kupionych szamponach. Albo o polityce. Jeśli nie dostanę się na studia, to będę musiała z czegoś żyć, a podobno blogi to niezłą fucha. Niestety mój się nie opłaca.